Centre le Bambou: Een plek om vrij te zijn

 Leestijd: 4 minuten

 

 

 

 

Vrijheid. Het is ons grootste goed.

Mijn dochter is gehandicapt. Het moeilijkste van alles heb ik altijd de gedachte gevonden dat ze zal worden opgesloten als ik er niet meer ben. Natuurlijk, je moet tijdig zorgen dat je kind ergens woont, want stel je voor dat je iets overkomt. En bovendien, als ze te lang thuis woont kan ze niet meer wennen aan een zorginstelling. Dan is het wel heel hard, zo’n overgang.

Maar ik wil niet dat ze in een zorginstelling woont. Ik wil niet dat de deur dichtgaat en iemand voor haar beslist wanneer ze naar buiten mag, of wanneer ze moet helpen bij het koken, of wanneer het haar beurt is om af te wassen. Ik gun haar vrijheid, keuzes, een leven zoals dat van mij. En ik weet niet hoe.

 

Françoise is moeder van een twintigjarige zoon met autisme. Ze komen uit Franstalig België.

Ik vond haar toevallig door een artikel in een krant. Een Belgische die helemaal naar Portugal reist om plek te creëren voor haar zoon. Een plek waar hij in vrijheid leven kan, waar de deur niet dicht gaat. Ja, dat is precies wat ik zoek voor Cato. Haar moet ik spreken dacht ik.

Ze reageerde prompt op mijn mailtje. En na ons bezoek in Salamanca vetrekken Cato en ik richting Monçao, precies op de grens van Portugal en Spanje.

Françoise heeft een enorm stuk land gekocht in Portugal, in Badim, vlakbij Monçāo. Er staan vier vervallen boerderijen op en verder is het heel veel land, tegen een berg op. Hier moet een gemeenschap komen voor mensen met autisme, om te leven en te werken: Centre Le Bambou.

 

Françoise laat me zien waar het allemaal moet komen. Op een vlak stuk grond naast een van de oude boerderijen komt een multifunctioneel centrum waar mensen uit de omgeving ook gebruik van maken. Daar zullen bijvoorbeeld schilder en danslessen zijn maar ook therapeutisch aanbod zoals yoga workshops en GAPS dieet cursussen. GAPS (Gut and Psychology Syndrome) is een dieet voor een gezonde lichaam en geest. Haar zoon Felix volgt dit dieet nu al 13 jaar en Françoise zegt dat hij er enorm van is opgeknapt. Zelf is ze sinds een paar jaar GAPS-dieet specialist.

Er moeten dieren komen om voor te zorgen, een moes- en kruidentuin. Ik zie het voor me.

 

Aan de andere kant bergafwaarts staan twee spiksplinternieuwe tiny houses voor de verhuur aan toeristen. In de buurt gaat iemand een heel groot hotel bouwen vertelt ze. ‘Dat is zo goed voor mijn project. Er gaan mensen komen die deze omgeving bezoeken en zien wat wij doen. Er zullen misschien mensen bij zijn die het steunen.’

Ik droom met haar mee. Misschien kunnen bewoners van haar project een beschutte werkplek krijgen in het hotel. Ik vertel haar over La Bourguette (zie post Een Parel in het Franse Landschap) en het prachtige restaurant dat ze daar bestieren. Ze wordt gelijk enthousiast. 

 

 

We zitten in de schaduw van een paar prachtige bomen die voor een gesloten overkapping zorgen, naast een grote bak waar constant water in stroomt. ‘Grondwater uit de berg’, legt Francoise uit en ze houdt er een kan onder. Helder water wat je zo kunt drinken.

Francoise is een sociale zakenvrouw, a social marketer. Ze werkt als verkoper voor een bedrijf Modere dat natuurlijke producten verkoopt, en was de eerste vertegenwoordiger in Frankrijk. Daarmee heeft ze zoveel geld verdient dat ze dit stuk grond kon kopen. Nu wil ze het ter beschikking stellen aan een op te richten vereniging die het project gaat bestieren. Er moet geld komen voor de bouw van de huizen en het cultureel centrum. Ze wil een zwembad voor de bewoners. Er zijn veel plannen.

 

Maar eerst moet de vereniging er komen en dat is niet zo eenvoudig. Ze heeft een groep ouders om zich heen verzameld die het project steunen en haar helpen. Het is in Portugal niet zo makkelijk om de juiste vorm te kiezen legt Francoise uit. Er zijn verschillende soorten verenigingen en ze moeten goed uitzoeken welke ze nemen zodat ze er straks niet ineens achter komen dat ze een bepaalde activiteit niet mogen doen. Ze hoopt dat de vereniging in het najaar een feit is. Dan kan er begonnen worden met geld ophalen bij de overheid. Voor sociale projecten is het in Portugal niet moeilijk om geld te krijgen, zegt Francoise.

 

Ik voel onmiddellijk het ongeduld in me wakker worden. Het moet nu, morgen. Ja Francoise begrijpt me. ‘Alles duurt lang’, zegt ze. En Portugal heeft natuurlijk ook allemaal regels die maken dat je niet helemaal vrij bent in je keuzes. Zo moet Francoise een woonhuis bouwen bij de tiny houses. Dus heeft ze nu haar flat in Monçāo opgezegd en komt er een kleine woning op de berg. Ze zal verder moeten rijden naar de school van Felix. Maar daar haalt ze haar schouders over op. Ze is het gewend, de smalle steile weggetjes op de berg. ‘En dan kunnen we vast beginnen met het houden van dieren, geiten en kippen en dat geeft Felix dan vast wat te doen. En dan kunnen hier ook kinderen uit de buurt komen.’ Francoise is een duizendpoot. Naast het aandrijven van het project Centre Le Bambou, vertegenwoordigt ze Modere in Portugal en Spanje, begeleidt ze ouders online bij het speciale dieet voor een gezonde lichaam en geest (GAPS), ze rijdt kinderen naar school, heeft natuurlijk de zorg voor Felix en ze gaat regelmatig naar België met Felix om bij haar dochter te zijn.

De school waar Felix naar toe gaat ligt net over de grens in Spanje. Ik zal er volgende week over berichten.

 

Ik denk dat dit een prachtig project is en ik hoop dat Françoise heel veel steun krijgt.

 

Samengevat:

Wil je dit project bezoeken of steunen of Françoise wat vragen:

De tiny huisjes zijn te huur voor een weekend of een week. De omgeving en het uitzicht zijn prachtig! En de huisjes ook!

Reserveren kan via: fhanoul@skynet.be

Facebook page van de tiny houses: Centre le Bambou

 

Door de gezonde producten te bestellen bij Modere via Françoise’s website steun je het project.

Maar je kunt ook partner worden van Françoise en zelf verkoper worden bij Modere. ook dat helpt het project. Françoise reageert graag op vragen via Whatsapp: 0032478546361 

 

Bij de school in Spanje kun je heerlijk zwemmen in de rivier de Minho. Aan de overkant ligt Portugal.